Bijzonder knappe prestatie van Olympisch kampioen Maarten van der Weijden. Non-stop 163 km zwemmen door Friese kanalen en sloten – ik geef het je te doen. Gelukkig heeft het wel wat opgeleverd: miljoenen euro’s voor kankeronderzoek.
Op de website van het KWF Kankerbestrijding is te lezen dat de zwemopbrengst zal worden besteed aan elf onderzoeksprojecten. Wie het lijstje bekijkt, zal zien dat voeding geen item is. En dat is al jaren zo bij KWF Kankerbestrijding, en niet alleen dáár. Wereldwijd worden miljarden euro’s besteed aan kankerresearch. Maar slechts een fractie gaat naar voedingsonderzoek. Terwijl het inmiddels een open deur is dat voeding een belangrijke factor is bij het ontstaan van kanker en bovendien een rol kan spelen in de therapie
Eén van de elf uitverkozen projecten betreft het onderzoek rond prostaatkanker van dr. Bradley Pieters. Hij onderzoekt of de stralingsdosis (én daarmee de bijwerkingen) omlaag kunnen. Belangrijk onderzoek, zeker. Maar het begint volgens mij met de vraag hoe je prostaatkanker voorkomt. Al in 1990 werd het vermoeden uitgesproken dat een vitamine D-tekort een risicofactor is voor prostaatkanker (Anticancer Res 1990; 10:1307). Vanaf dat moment zijn diverse wetenschappelijke publicaties verschenen die dit vermoeden hebben bevestigd. Toen in 2004 een rapport van KWF Kankerbestrijding verscheen met de titel ‘De rol van voeding bij het ontstaan van kanker’, spelde ik dan ook elke letter. Maar hoe ik ook zocht: in het rapport bleef de relatie tussen vitamine D en kanker geheel onbesproken.
Ik was verbijsterd. Ik besloot daarom per e-mail navraag te doen bij KWF Kankerbestrijding. In mijn boek Nieuw licht op vitamine D en chronische ziekten heb ik in 2008 verslag gedaan van mijn poging tot correspondentie. Want het viel niet mee om een reactie los te krijgen. Uiteindelijk kwam die er wel. Hierbij een citaat uit de brief van de toenmalige KWF-directeur, die ik ontving twee jaar en 53 dagen na mijn eerste e-mail: ‘Voor het rapport is de literatuur bijgehouden tot 2004 en het rapport geeft dan ook de stand van zaken weer tot 2004. De werkgroep achtte het op dat moment aanwezige wetenschappelijke bewijs m.b.t. vitamine D nog onvoldoende om in het rapport bespreking te verdienen.’
Een dooddoener van jewelste: mijn eigen zoektocht had immers 63 wetenschappelijke studies opgeleverd van vóór 2004. En ja: allemaal over de relatie tussen vitamine D en prostaatkanker.
