Een arts die speeltijd aan kinderen voorschrijft? Ja, zover zijn we al. Het betreft de Rotterdamse hoogleraar oogheelkunde dr. Caroline Klaver. Eind 2017 zei ze in de krant: ‘De afgelopen vijf jaar zijn meer scholen naar een continu-rooster gegaan, op elke pauze wordt beknibbeld zodat je eerder uit bent. En in de pauzes hoeven de kinderen niet eens naar buiten! Dat is dus echt slecht. Dus kinderen worden te dik en bijziend. Het wordt tijd om aan de bel te trekken bij het ministerie van Onderwijs. We moeten het onderwijs zo inrichten dat kinderen weer buiten komen.’ (NRC, 12 december 2017)
Onderzoek van haar team bij Rotterdamse kinderen heeft aangetoond dat wie weinig buiten speelt een hoger risico heeft van overgewicht én bijziendheid. Dat laatste heeft te maken de hoeveelheid licht buiten: zo’n 15.000 lux. Binnen is de lichtsterkte slechts zo’n 500 lux. En daarvan worden kinderen bijziend. Hierdoor koersen we af op een ‘epidemie’ van bijziendheid, die nog tot veel ellende en kosten gaat leiden.
Buiten spelen is een effectieve remedie. Intussen is duidelijk dat ook lagere vitamine D-bloedwaarden geassocieerd zijn met een hoger risico van bijziendheid. Het maakte niet uit of de kinderen buiten speelden of niet. Dit laatste lijkt te wijzen op een directe rol van vitamine D bij het ontstaan van bijziendheid.
Het is de zoveelste aanwijzing dat vitamine D een verrassende stof is met misschien wel veel meer werkingen in het lichaam dan we nog kunnen bevroeden Het laatste woord over de relatie tussen vitamine D-gebrek en bijziendheid is nog niet gesproken. Maar het is sowieso verstandig uw kroost de komende tijd te voorzien van extra vitamine D, nu de zon te zwak is voor aanmaak in de huid. In mijn boek Fit met voedingssupplementen adviseer ik kinderen van 4 tot 12 jaar een dagdosis van 1000-2000 IE (25-50 mcg). En jaag ze bovendien regelmatig naar buiten!
